Urodził się 22 stycznia 1852 roku w Bambecque na północy Francji. Jego ojciec był nauczycielem w szkole podstawowej, jeden z jego braci - księdzem, a siostra wstąpiła do Zgromadzenia SS. Szarytek. Gdy był dzieckiem, miejscowy kapłan uczył go łaciny. Remigiusz chciał być księdzem diecezjalnym. Ukończył studia w Cambrai we Francji. Jednak przed przyjęciem święceń kapłańskich, w czasie dłuższej modlitwy postanowił wstąpić do Zgromadzenia Księży Jezuitów, miał wtedy 23 lata. Po ukończeniu wstępnej formacji Remigiusz kilka lat pracował jako nauczyciel w szkole wyższej we Francji. Prosił o możliwość pracy misyjnej w Zambii, skierowano go jednak do Chin. W 1882 roku przybył do Xian w prowincji Hebei na północy Chin. Początkowo uczył się języka chińskiego. 31 lipca 1886 roku w wieku 34 lat, przyjął święcenia kapłańskie w Chinach. Pracował jako nauczyciel w szkole państwowej. Był zakonnikiem pełnym zapału misyjnego, a przy tym był bardzo wymagający i surowy dla siebie. W czasie Powstania Bokserów, był na odpoczynku w bezpiecznym miejscu, postanowił jednak wrócić do swojego klasztoru, by być blisko chrześcijan zwłaszcza w czasie prześladowania. Zginął z ręki Bokserów 19 czerwca 1900 roku wraz z Ks. Modestem Andlauer’em.

            Ks. Remigiusz beatyfikowany był 17 kwietnia 1955 roku, a kanonizowany 1 października 2000 roku.