Urodził się w 1908 roku w Vohipeno, w wiejskiej gminie, w południowej części Madagaskaru, w prowincji Fianarantsoa. Pochodził z ubogiej rodziny, był najstarszym z 9 rodzeństwa. W wieku 14 lat przyjął sakrament Chrztu św., Pierwszą Komunię św. i sakrament Bierzmowania. Był bardzo radykalnym katolikiem. Po ukończeniu miejscowej szkoły, kontynuował naukę w szkole prowadzonej przez Księży Jezuitów i w wieku 20 lat wrócił do rodzinnej wioski z dyplomem nauczyciela. Był bardzo utalentowanym nauczycielem. Oprócz języka malgaskiego znał i uczył języka francuskiego, angielskiego, niemieckiego, łacińskiego, dzięki kontaktom z kupcami znał język chiński. Był muzykiem i cenionym piosenkarzem, prowadził chór kościelny. Angażował się w życie parafii jako katechista. Był zapalonym sportowcem, a przy tym zawsze pogodny i uśmiechnięty. Wszystko co robił, chciał czynić na większą chwałę Bożą – takiej zasady nauczył się w szkole jezuickiej.

            Miał 22 lata, gdy ożenił się z katoliczką Zuzanną Soazana. W ich małżeństwie urodziło się 8 dzieci, 3 zmarło w dzieciństwie. Pragnął świętość osiągnąć w małżeństwie. W 1940 roku poznał (świecki) Trzeci Zakon Franciszkański i radykalnie stosował w życiu jego regułę. Jeszcze bardziej zaangażował się w katechizację i więcej czasu poświęcał na modlitwę. Z tego powodu nie zawsze był dobrze rozumiany przez żonę i najbliższych.

            W latach 1946-1947, na Madagaskarze coraz bardziej dojrzewało pragnienie niepodległości i uniezależnienia się od Francji. Ponieważ przyjaźnił się z misjonarzami francuskimi i propagował „ich” religię został uznany za zdrajcę. Miejscowy król Mpanjaka z Klanu Ambohimanarivo Tsimihoño, zwolennik grup niepodległościowych, groził mu, że jeżeli nie dostosuje się go jego rozkazów, dokona mordu na całej jego rodzinie. Lucjan powierzył swojemu bratu żonę i dzieci. Miał 39 lat, gdy 17 kwietnia 1947 roku został aresztowany, pobity i bez formalnego wyroku skazany na śmierć przez ścięcie. Przed wykonaniem wyroku modlił się za swoich oprawców: „Mój Boże, przebacz moim braciom. Niech moja przelana krew przysłuży się zbawieniu mojej ojczyzny”.

            Beatyfikowany był 15 kwietnia 2018 roku.